نعمت الله محسنی عنوان کرد: راهکار تعدیل نیرو بسیار اشتباه است، دولت نمیتواند در زمانی بگوید تعدادی نیرو گرفته شود و زمانی که مجموعه به مشکل خورد آنها را تعدیل کند. باید این موضوع در ابعاد ملی حل شود. آنهم در شرایطی که غنی از این منبع خدادادی هستیم و صنایع فولادی نیازمند آن هستند ؛ چرا باید بدون در نظر گرفتن نیاز صنایع آن را صادر کنیم و موجبات بیکاری هموطنانمان را مهیا سازیم.
عضو هیات مدیره بورس کالای ایران در ادامه اشاره کرد: وضعیت بورسی حاکی از سودهای بالای سنگ آهنیهاست. در این شرایط که مجموعههای خواهان سنگآهن به مشکل برخوردهاند سایر بخشها ازجمله تولیدکنندگان سنگآهن باید همکاری کنند.
وی افزود: هر یکتن مواد معدنی یک نیروی انسانی میخواهد درحالیکه هر تن فولاد در سطح شمش 35 نفر نیاز دارد. در کشوری که مشکل بیکاری دارد بهجای خام فروشی بهتر است صادرات شمش که اشتغالزایی بیشتری نیز دارد اولویت قرار گیرد. این موضوع در بحث ارزآوری هم نمود دارد. صادرات شمش نسبت به مواد معدنی طبق برآوردها 97 دلار ارزآوری بیشتری دارد. این بحث منوط به ذوبآهن نیست بلکه یک نگاه ملی مدنظر ماست. قطعاً صادرات در حدی که ارزآوری بالاتر و اشتغالزایی بیشتری دارد باید ارجح باشد.