پیشرفتهای تکنولوژیکی مانند اتوماسیون، هوش مصنوعی، واقعیت افزوده و روباتیک که به موازات توجه روزافزون به مسائل زیست محیطی، اجتماعی و حکومتی صورت می گیرد عواملی هستند که احتمالاً بیشترین تأثیر را بر کارگران معدن و صنعت معدن در سالهای آینده خواهند داشت.
گزارش جدید پلتفرم جهانی جمع آوری اطلاعات Wikistrat و خدمات تحول دیجیتالی idoba به بررسی آینده کار و کارگران در صنعت معدن می پردازد و نتیجه می گیرد که رهبران صنعت باید در حال حاضر باید اقدامات لازم برای تحول تکنولوژی را آغاز کنند تا در آینده ای نزدیک که تمام اتوماسیون ها به صورت رباتیک درآمد آمادگی لازم را داشته باشند و از هم اکنون خود را برای آینده ای رباتیک آماده نمایند.
این گزارش بر اساس شبیه سازی شرکتها از 18 آگوست تا 25 آگوست 2021 به دست آمده است. در این مدت، 28 متخصص از صنعت معدن و متخصصان صنایع و رشته های دیگر همکاری کردند تا بیش از 30 سناریو برای آینده کارگران معدن ایجاد کنند. صنعت معدن در دهه آینده، با تمرکز بر تأثیر سه عامل اصلی: فناوری ، مردم و جامعه پیش خواهد رفت.
فناوری و ایمنی
در حوزه فناوری، کارشناسان خاطرنشان کردند که هوش مصنوعی با افزایش استفاده از روباتیک، در خط مقدم ایمنی محل کار در نظر گرفته می شود. با این حال، به نظر می رسد سرمایه گذاری لازم در زمینه فناوری و حفاظت از داده ها هنوز وجود ندارد، بنابراین حرکت به سمت اتوماسیون کندتر خواهد بود.
با این وجود، هوش مصنوعی در حال حاضر به طور گسترده ای در بهبود ایمنی استفاده می شود، به عنوان مثال، از طریق استفاده از سنسورها، داده های لحظه ای، برای درک بهتر زمانی که تغییرات عواملی مانند دما یا ارتعاشات می تواند منجر به خطر شود، تجزیه و تحلیل می گردند. در این شرایط می توان از قبل به رانندگان ماشین آلات هشدار داد، بنابراین از تصادفات و جراحات جلوگیری می شود.
روش دیگری که هوش مصنوعی در حال حاضر بر صنعت معدن تأثیر می گذارد و از طریق استفاده از پوشیدنی ها به ایجاد یک محیط کاری ایمن کمک می کند.
بررسی های این گروه تحقیقاتی نشان داد که بسیاری از شرکت های معدنی در حال حاضر کارگران خود را به صورت لحظه ای زیر نظر دارند و می توانند تشخیص دهند که چه زمانی یک کارگر در معرض کم آبی است یا فشار خون و مشکلات قلبی دارد یا در حالت خستگی کار می کند. دراین صورت هشدارها اعلان می شود، ماشین ها خاموش می گردند تا از وقوع حادثه جلوگیری شود.
در این بررسی آمده است: "اکثریت استفاده از واقعیت افزوده / واقعیت مجازی و پوشیدنی های دیجیتالی را برای افزایش بهره وری در نظر گرفتند."
طبق این تحقیق، راه دیگر افزایش بهره وری و تولید، استفاده از روش گیمیفیکیشن است. در حال حاضر، چنین شیوه هایی برای شبیه سازی موقعیت هایی استفاده می شود که نیاز به روش جدید کار یا رویکرد جدید برای نزدیک شدن به یک مسئله قدیمی دارد. گیمیفیکیشن به روشی گفته می شود که در آن بر اساس شبیه سازی های انجام شده یک محیط کار برای آزمایشی خاص ایجاد می شود.
در این گزارش آمده است: "معادن دارای چرخه طولانی هستند و یادگیری از طریق شکست می تواند گران، خطرناک یا اصلا یک گزینه نباشد. بنابراین، با شبیه سازی وضعیت کار، صاحبان معدن می توانند روش های مختلف کار را آزمایش کرده و ایده های جدیدی را در محیطی که ایمنی و شکست مورد بحث نیست، امتحان کنند."
معدن "بدون انسان"
از نظر متخصصانی که به Wikistrat و idoba مشورت داده اند، روند اتوماسیون در صنعت معدن به احتمال زیاد ادامه خواهد یافت و فناوری مورد نیاز به سرعت در حال توسعه است.
از نظر آنها، مرحله بعدی این امر بر حفظ خودکار معادن و همچنین بهره برداری متمرکز خواهد شد، و این امکان را برای آنها فراهم می آورد که از معدنچیان کمتری در فعالیت ها استفاده نمایند و از این پروژه ها به عنوان معدن "بدون انسان" یاد می شود. این امر باید منجر به کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری شود و در عین حال معادن را نسبت به محیط زیست ایمن تر و پاکیزه تر کند.
مدت زمان انجام پروژه نکته منفی است که در این مورد وجود دارد. کارشناسان معتقدند که این صنعت آمادگی چندانی برای این توسعه ندارد، زیرا معدن کاملاً خودکار شرکت ها را ملزم می کند تا "کل فرایند را مجدداً مورد بررسی قرار دهند"، در حالی که هزینه چنین فناوری هایی ممکن است یک عامل محدود کننده برای معادن کوچک و متوسط باشد.
در ماه آگوست امسال اعلام شد که سکوی های حفاری با قابلیت کنترل از راه دور که می توان آن ها را از فاصلخ 50 کیلومتری نیز هدایت کرد در معدن مسی در شیلی پس از انجام روندهای اتوماسیونی که از سال 2016 آغاز شده بود، وارد جریان کار گردید. همچنین در استرالیا در سال 2015 دو معدن شرکت ریو تینتو تمامی سنگ آهن های استخراجی را با کامیون های تمام اتوماتیک و کنترل از راه دور هدایت می کردند. این تحولات نشان دهنده پیشرفتهای پیش بینی شده توسط کارشناسان است ، اما همچنین نشان می دهد که راه قابل توجهی برای رسیدن به مرحله معادن کاملاً بدون انسان وجود دارد.
فناوری و مشکلات ESG
شاخص ESG یکی از اصطلاحاتی است که طی یک دههی اخیر، دربارهی آن بسیار گفته و شنیده میشود. این شاخص که نام آن از ترکیب سه حرف اول کلمات محیط زیست (Environment) و دغدغههای اجتماعی (Social) و حاکمیت شرکتی (Governance) ساخته شده، جنبههایی از فعالیت شرکتها و کسب و کارها را میسنجد که در گزارشهای اقتصادی و مالی متعارف، کمتر به آنها پرداخته میشود.
دیدگاه کارشناسان نظرسنجی شده این است که به نظر می رسد رهبران صنعت آمادگی این را ندارند که با آینده اتوماسیون های رباتیک روبرو شوند و عملا آشنایی با دنیای بعد از پایان کار اپراتورها ندارند.
در این گزارش آمده است: "با از دست رفتن مشاغل، احتمال واکنش به شرکت های معدنی، به ویژه در آن جوامعی که به شدت به صنعت وابسته هستند، وجود خواهد داشت. شرکت ها باید این مسائل را پیشگیری کرده و استراتژی هایی را برای کاهش این واکنش ها تدوین کنند، از جمله بازآموزی کارکنان برای اطمینان از همخوانی مهارت ها با روندهای آینده و آشنا کردن هر یک از اپراتورها و شغل هایی که قرار است از بین برود با تجهیزاتی است که در آینده نزدیک وارد سیستم معدن می شود."
وقتی صحبت از مسائل زیست محیطی می شود، رهبران معدنی دنیا می گویند که تمرکز بر ESG همچنان وجود داشته و برای همه معادن اهمیت بیشتری پیدا می کند. آنها به این می اندیشند که فناوری به ایجاد شفافیت در هزینه های محیطی و همچنین ارائه روشهای بدیع برای بهبود تأثیرات کنونی معدن بر محیط زیست کمک می کند. به نظر آنها، بسیاری از شرکتها در حال طی کردن این مسیر هستند که بر چگونگی تأثیر فناوری بر ESG متمرکز شده اند. این شرکت ها استراتژی هایی برای کاهش ضایعات و محدود کردن ردپای محیطی خود از طریق انتخاب های تکنولوژیکی ایجاد کرده اند.