لطفا صبر کنید.....
ثبت رایگان آگهی اخبار علمی - کشف راه جدید برای تشخیص عمر الماس
جدیدترین تحقیقات در دانشگاه زمین شناسی کلمبیا نتایجی به همراه داشته است که می تواند عمر الماس های استخراجی از معادن را به صورت دقیق ترین نسبت به گذشته اندازه گیری نماید.
در این روش جدید می توان شیمی مواد اصلی تشکیل دهنده این الماس ها را تشخیص داد که عمر هر کدام از آن ها به میلیاردها سال پیش باز می گردد. به گفته دانشمندان حاضر در این تحقیقات، این یک پیشرفت بالقوه نه تنها در مطالعه الماس بلکه در یافتن تکامل سیاره است.
بر اساس آنچه از این تحقیقات منتشر شده است، کارشناسان این حرفه اعلام کرده اند که تشخیص سن و عمر یک الماس خالص با توجه به این که از کربن ایجاد شده است بسیار سخت خواهد بود چرا که اطلاعات کمی را می توان از کربن خارج کرد اما الماس های با خلوص پایین تر قسمت های مایع مانندی دارند که با استفاده از این مایعات می توان زمان پیداش هر کدام از این الماس ها را تا حدی بسیار دقیقی تخمین زد.
یاکوف ویس، نویسنده اصلی این مطالعه، در بیانیه ای می گوید: "تاکنون، بیشتر محققان بر روی اجزا جامد مانند تکه های ریز گارنت متمرکز شده اند تا سن الماس را تعیین کنند. اما این سنین که اجزا جامد نشان می دهد می تواند بحث برانگیز باشد زیرا این اجزا ممکن است همزمان با الماس تشکیل شده یا نشده باشند. از طرف دیگر، مایعات کپسوله شده اصلی ترین چیزی است که از آن الماس تشکیل شده است پس می توانند عمر دقیق ترین از الماس را به ما بگویند."
محققان برای آزمایش فرضیه خود، 10 الماس الیافی با ظاهری کثیف را از معادن De Beers در اطراف منطقه کیمبرلی، آفریقای جنوبی تجزیه و تحلیل کردند. آنها به طور دقیق، آثار توریم رادیواکتیو و اورانیوم و نسبت آنها به هلیوم -4، ایزوتوپ نادری را که از پوسیدگی آنها حاصل می شود، اندازه گیری کردند.
سپس تیم توانست سه دوره مشخص تشکیل الماس را شناسایی کند. همه اینها در توده های سنگی جداگانه ای اتفاق افتاد که سرانجام در آفریقای امروزی به هم پیوستند. قدیمی ترین آنها بین 2.6 میلیارد و 700 میلیون سال پیش اتفاق افتاده است. ترکیبات مایعات از آن زمان بسیار غنی از مواد معدنی کربنات است. این دوره همچنین با تجمع رشته کوههای بزرگ روی سطح زمین همزمان شده است. این برخوردها ممکن است ارتباطی با تولید مایعات غنی از کربنات در دل الماس ها داشته باشد.
مرحله بعدی تشکیل الماس یک بازه زمانی احتمالی از 550 میلیون تا 300 میلیون سال پیش را در بر گرفت. در این زمان، اجزا مایع نشان می دهد، مایعات دارای مقدار زیادی مواد معدنی سیلیس هستند، که نشان دهنده تغییر در شرایط زیرزمینی است. این دوره همچنین با یک قسمت مهم دیگر کوه سازی مصادف شده است.
آخرین مرحله شناخته شده بین 130 میلیون سال تا 85 میلیون سال پیش اتفاق افتاده است. در این حالت، ترکیب مایعات حاوی ترکیبات نمکی حاوی سدیم و پتاسیم بود. این نشان می دهد که کربنی که این الماس ها از آن تشکیل شده اند مستقیماً از اعماق زمین نمی آیند، بلکه از کف اقیانوس ناشی می شوند که با فرورانش زیر یک توده قاره ای کشیده می شوند.
به گفته دانشمندان، در اواخر این دوره اخیر، زمانی که آفریقا تا حد زیادی شکل فعلی خود را به خود گرفته بود، شکوفایی زیادی از فوران های کیمبرلیت باعث شد تمام الماسهایی که تیم مورد مطالعه قرار داده بودند، به سطح زمین منتقل شوند. بقایای جامد این فوران ها در دهه 1870 کشف و به معدن معروف De Beers تبدیل شد. اینکه دقیقاً چه چیزی باعث فوران آنها شده است هنوز بخشی از این معما است.