لطفا صبر کنید.....
ثبت رایگان آگهی سیستم های سیلیکون - Silicone rubber
بررسی اجمالی سیستمهای سیلیکونی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند
سیستم های چگالشی دو بخشی ، اتصال دهنده متقاطع و کاتالیزور چگالشی را در یک قسمت در حالی که پلیمر و هرگونه ماده پرکننده یا رنگدانه در قسمت دوم قرار دارند ، بسته بندی می کنند. مخلوط شدن دو قسمت باعث می شود که پخت انجام شود.
سیستم های چگالشی پس از پخت کامل ، به عنوان درزگیر و آب بند در لوله کشی و ساختمان سازی و به عنوان قالب برای ریخته گری از پلی اورتان ، اپوکسی و رزین های پلی استر ، موم ، گچ و فلزات با دمای ذوب پایین مانند سرب موثر هستند. آنها به طور معمول بسیار انعطاف پذیر بوده و قدرت پارگی بالایی دارند. آنها نیازی به استفاده از ماده آزاد کننده ندارند زیرا سیلیکون ها خاصیت نچسب دارند.
سیستم درمان مبتنی بر پلاتین
در یک سیستم پخت سیلیکون مبتنی بر پلاتین ، سیستم افزودنی نیز نامیده می شود (زیرا پلیمر کلیدی واکنش ساز واکنش افزایشی است) ، یک پلیمر هیدرید و یک عملکرد وینیل سیلوکسان در حضور یک کاتالیزور پیچیده پلاتین واکنش نشان می دهند ، پل اتیلی بین این دو. این واکنش هیچ محصول جانبی ندارد. این نوع لاستیک های سیلیکونی به سرعت بهبود می یابند ، اگرچه سرعت یا حتی توانایی درمان به راحتی در حضور قلع ، گوگرد و بسیاری از ترکیبات آمینی مهار می شود.
A silicone rubber pastry brush
سیستم درمان پراکسید سریال کدهای موجود
از پراکسید پراکسید به طور گسترده ای برای پخت لاستیک سیلیکون استفاده می شود. فرآیند بهبود محصولات جانبی به جای می گذارد ، که می تواند در تماس با مواد غذایی و برنامه های پزشکی مسئله ساز شود. با این حال ، این محصولات معمولاً در یک کوره postcure درمان می شوند که میزان تجزیه محصول پراکسید را تا حد زیادی کاهش می دهد. یکی از دو پراکسید آلی اصلی مورد استفاده ، دی کومیل پراکسید (مقایسه هیدروپراکسید کومن) ، دارای محصولات تجزیه اصلی استوفنون و فنیل-2-پروپانول است. مورد دیگر دی کلرو بنزوئیل پراکسید است که محصولات اصلی تجزیه آن اسید دی کلروبنزوئیک و دی کلروبنزن هستند.
Crosslinking by organic peroxides
خود ترمیم
در سال 2007 ، لاستیک سیلیکون ماتریس اولین الاستومر خود ترمیم کننده خودکار را تشکیل داد. مواد مبتنی بر میکرو کپسول قادر به بازیابی تقریباً تمام مقاومت پارگی اصلی بود.
ساختار
Silicone rubber chain
پلی سیلوکسان ها از نظر پلیمرهای دیگر متفاوت هستند زیرا ستون فقرات آنها برخلاف بسیاری از پلیمرهای دیگر حاوی ستون فقرات کربنی از واحدهای Si-O-Si تشکیل شده است. پلی سیلوکسان به دلیل زاویه پیوند زیاد و طول پیوند در مقایسه با آنچه در پلیمرهای اساسی مانند پلی اتیلن وجود دارد ، بسیار انعطاف پذیر است
ستون فقرات سیلوکسان پلیمر انعطاف پذیرتری نسبت به ستون فقرات اصلی زنجیره کربن است زیرا فاصله گروه های جانبی از یکدیگر بیشتر است. بخشهای پلیمری می توانند دورتر حرکت کرده و ساختار را به راحتی تغییر دهند و باعث ایجاد ماده انعطاف پذیر شوند. پلی سیلوكسان ها پایدارتر بوده و از نظر شیمیایی فعالیت كمتری دارند زیرا انرژی بیشتری برای از بین بردن پیوند سیلیسیم و اکسیژن لازم است. اگرچه سیلیسیم یک ترکیب کننده کربن است ، اما از پیکربندی پیوند الکترون یکسانی برخوردار است ، آنالوگهای سیلیکونی ترکیبات کربنی معمولاً خواص مختلفی از خود نشان می دهند. تفاوت بار و جرم كل بین كربن با 6 پروتون و 6 نوترون و سیلیس با 14 پروتون و 14 نوترون باعث ایجاد یك لایه اضافه شده از الكترون می شود و اثر غربالگری آنها باعث تغییر منفی بودن الکترون بین دو عنصر می شود.
ویرایش و باز نویسی سنگچین