در وجود و عدم وجود کافی شغل است . معادن این قابلیت را دارا هستند که اشتغال را به معنای حقیقی رونق بخشند . همان طور که در بخش قبل بیان شد ؛ در ایران به ازای راه اندازی یک مجموعه تولیدی معدنی با ظرفیت 100 هزار تن تولید در سال در کنار یک روستا به شرط داشتن زنجیره صنایع وابسته 127 نفر به طور مستقیم مشغول به کار دائم و تمام وقت خواهند شد( البته استاندارد اشتغالزایی به ازای هر 100 هزار تن ماده استخراجی 70 نفر است ) . در ایران روستاهایی هستند که هزاران نفر جمعیت دارند و در کنار معادن بزرگ در فقر مطلق زندگی می کنند . دلایل این موضوع را می توان به ترتیب ذیل برشمرد :
1- عدم شناخت کافی ساکنین مناطق محروم نسبت به معدن و قوانین معدنی
2- عدم آشنایی ساکنین روستا یا بخش همجوار معدن با فعالیت های تعاونی و محسنات آن
3- سرمایه اولیه زیاد مورد نیاز فعالیت های معدنکاری
4- پیچیده بودن فرآیند ثبت و دریافت مجوز های قانونی راه اندازی معدن
5- نبود زیر ساختهای مناسب برای احداث یک مجموعه معدنی در خارج از شهر ها ( راه ، آب ، انرژی ، جاده ، وسایل و تجهیزات ارتباطی و …)
6- عدم حمایت حقیقی دولت از فعالیت معدنی افراد حقیقی به طور خاص روستائیان عزیز
سنگچین