وضعیت اقتصادی کلی کشور، تورم بالا و فشارهای اقتصادی باعث شده تا نیروهای متخصص اکتشافی معادن ایران نتوانند رضایت کافی از درآمد خود داشته باشند. از طرفی در بسیاری از موارد، سرمایهگذاری ناکافی دولت و بخش خصوصی در زیرساختهای معدن و نیروی انسانی باعث شده تا صنعت معدن نتواند از پتانسیلهای خود بهخوبی استفاده کند. همچنین قوانین و سیاستهای حمایتی کافی برای حفظ و ارتقاء سطح رفاه و دستمزد نیروی کار در ایران وجود ندارد، که این موضوع در نارضایتی شغلی نیروها مؤثر است.
یکی از اصلیترین پیامدهای این وضعیت، مهاجرت نیروهای متخصص به کشورهای دیگر است که توانایی پرداخت دستمزدهای بهتر و ارائه شرایط کاری مطلوبتری دارند. این مسئله منجر به از دست رفتن مهارتها و دانش فنی ارزشمندی میشود که برای پیشرفت صنعت معدن در ایران ضروری است. نیروی کار با حقوق پایین اغلب انگیزه کمتری برای افزایش بهرهوری دارد و این مساله تاثیر منفی بر عملکرد و تولید کلی مجموعه دارد.
در نتیجه، برخورد مناسب با مسئله پایین بودن دستمزد در صنعت معدن نیاز به توجه همزمان به عوامل اقتصادی، قانونی و اجتماعی دارد تا بتوان نیروی کار متخصص را حفظ و ارتقاء داد و از مهاجرت آنها به عنوان یک تهدید جدی جلوگیری کرد.