در سازوکار صادراتی ایران به حدی تعداد نهادها و دستگاهها و نهادهای ذینفوذ زیاد است که عملاً صادرات در یک بروکراسی پیچیده و متناقض گیر افتاده است.
وی افزود: در بسیاری موارد تاجر و بازرگان در این پیچ و خمها گرفتار میشود و عملاً بخش زیادی از انرژی و توان خود را از دست میدهد. این روند قطعاً روی فعالیت اقتصادی او تاثیرگذاری منفی دارد چرا که در عرصه صادرات، سرعت یکی از پارامترهای اصلی موفقیت است.
غلامی نجفآبادی با اشاره به اهمیت بهرهگیری از تجربیات کشورهای موفق، این مهم را اقدامی الزامی توصیف و تصریح کرد: بهترین نمونه برای کاهش بروکراسی اداری، کشور چین است. این کشور با کم کردن مسیر صادرات، عرضه محصولات و خدمات به بازار را در کمترین زمان ممکن و بالاترین سرعت محقق کرد به طوریکه در بسیاری موارد، محصول در همان خط تولید روند صادرت را نیز طی میکند تا با بالاترین سرعت به بازار هدف برسد.
این کارشناس اقتصادی یادآور شد: سازوکار صادراتی در ایران خاصه در دهه گذشته نوعی خود تحریمی است و در حالی ایجاد و اجرا شد که همه کارشناسان و فعالان بازار به آن انتقاد داشتند وگرنه بسیاری از محصولات ایرانی با کیفیت خیلی بالایی تولید میشوند و میتوانند هم تراز با نمونههای خارجی وارد بازار بینالمللی شوند.
غلامی نجفآبادی تاکید کرد: در برخی موارد افراد ذینفوذ در چرخه اقتصادی کشور اختلال ایجاد میکنند، حتی از قاچاق کالا ابایی ندارند و روند موجود را کند میکنند. دست این افراد باید کوتاه شود تا اقتصاد با آرامش به مسیر خود در فضایی سالم ادامه دهد.